ม. 2 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 52 / 483

ไม่มีลิ้นของคนชาติไหนอีกแล้วที่จะผจญภัยรสชาติ อาหารรอบโลกไดเก่งเท่าลิ้นของคนอเมริกัน เพราะ นิสัยรักการเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ และคนทั่วโลก อพยพเข้าไปอยู่ในอเมริกา พร้อมเอาอาหารประจำ ชาติเข้าไปด้วย ประสา

วรรณา เบิร์กเลย์ แม่ครัวไทยในซีแอตเติล รัฐวอชิงตัน มีประสบการณ์ในครัว 16 ปี เป็นที่ชื่นชอบของคนอเมริกัน แต่เธอประสบอาการปากเบี้ยวที่เกิดจากอาการเบื่อหน่ายขึ้นในปี 2545 โดยที่เธอใช้ความเชื่อในการทำบุญเ

เหมาะแก่การเจริญภาวนาเป็นอย่างยิ่ง มีท้องนาและต้นหว้า ใหญ่ร่มรื่น ปูสัมฤทธิ์นุ่งผ้าขาวนั่งสมาธิตั้งแต่หัวค่ำจนตลอดคืน จนถึงบ่ายของอีกวันหนึ่งรวม 15 ชั่วโมง ผ่านทุกขเวทนาความ เจ็บปวดจนจิตนิ่งเป็นสมาธิ

เนื้อหาเกี่ยวกับการเจริญภาวนาและการบวชของหลวงปูสัมฤทธิ์ที่เริ่มจากการนั่งสมาธิถึง 15 ชั่วโมงและความคิดที่ท้าทายจากครอบครัว ทำให้เขาตัดสินใจบวชเป็นพระที่วัดบูรพารามในปี พ.ศ. 2526 หลังจากผ่านการศึกษาพระ

ยามว่าง ยายกานต์เอาดอกลำเจียกแห้ง ใส่ในตู้ให้เสื้อผ้า มีกลิ่นหอม ท่าขมิ้นแก่จัดเป็นผงแป้งด้วยฝีมือประณีต เอา ดอกไม้ป่าหอมๆ ตำกับสมุนไพรหายากทาตัว ผสมน้ำไว้อาบ สมัยนั้น พระตะบอง เสียมราฐ และศรีโสภณ เป็

เรื่องราวของยายกานต์ที่ใช้เวลาหลังจากการสูญเสียลูกชายในความเศร้าและการหาวิธีลืมด้วยการดื่มเหล้า ว่าด้วยการรักษาตัวและความเจ็บปวดจากโรคมะเร็งในวัยที่สูงขึ้น สะท้อนถึงการต่อสู้ของชีวิตและความรักอันยิ่งใ

จนกระทั่งมีกลุ่มชาวอังกฤษเลื่อมใสศรัทธาในการปฏิบัติธรรม หนึ่งในจํานวนนั้นได้แก่ศาสตราจารย์วิลเลียม ออร์กัสต์ เปอร์- เฟิสต์ แห่งมหาวิทยาลัยในกรุงลอนดอน พ.ศ. ๒๔๙๗ ศาสตราจารย์วิลเลียม ออร์กัสต์ เปอร์เฟิส

เรื่องราวนี้เล่าถึงการบวชของศาสตราจารย์วิลเลียม ออร์กัสต์ เปอร์เฟิสต์ ผู้ซึ่งเป็นชาวอังกฤษคนแรกที่เข้ามาอุปสมบทในวัดปากน้ำในปี พ.ศ. 2497 โดยท่านได้เดินทางมาขออุปสมบทและศึกษาเกี่ยวกับวิชชาธรรมกายจากหลว

เริ่มจากใส่บาตรพระ แม่ละอองสวดมนต์ทำวัตรเย็นด้วย อธิษฐาน คำแปล ขอให้ลูกชายได้ทุกอย่าง ได้ที่สุดแห่งรูป แห่งทรัพย์สมบัติ แห่งคุณสมบัติ มั่นใจด้วยบุญ 100 % การที่ต้องทำบุญและใช้บุญ กุศลต่อสู้แก้ไขวิบากก

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำบุญและอธิษฐานของแม่ละออง ซึ่งมีความสำคัญในการเสริมสร้างความสุขในชีวิตครอบครัว การทำบุญช่วยให้พ่อและแม่มีชีวิตแต่งงานที่ไม่มีปัญหา แม่ละอองและนราสนับสนุนกันในการเลี้ยงดูบุตรและสร้า

เกือบร้อยปีมาแล้ว สุดเขตป่าดง ชายแดน อุบลราชธานีติดยโสธร มีทางเกวียนนำเข้าสู่ตัวหมู่บ้านค้อทอง มีบ้าน 200 หลังคาเรือน ประชากร 1,000 คน พื้นที่นี้มีฝน ตกต้องตามฤดูกาล น้ำไหลลงจากรางไม้ใต้หลังคาตกลงในโอ

บทความนี้เล่าถึงความเป็นอยู่ในหมู่บ้านค้อทองที่ตั้งอยู่ในอุบลราชธานี มีประชากรประมาณ 1,000 คน และสิ่งที่น่าสนใจคือวิถีชีวิตของชาวบ้านที่มีความเรียบง่าย และวัฒนธรรมประเพณีที่ฝังรากลึกลงไป เช่น การสูบบุ

เหตุผลกลับไปว่า ที่แม่สั่งไว้อย่างนั้นเพราะแม่ไม่รู้ ตอนนี้ แม่ตาย แล้ว ก็คงรู้แล้วว่า บุญเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่แม่ต้องการ เราทำ บุญให้แม่ ดีกว่าทําตามที่แม่สั่งโดยที่แม่ไม่รู้ความจริง แม่น่าจะขอบ ม

เมื่อแม่จากไป ลูกๆ จึงตระหนักว่าจริงๆ แล้วบุญเป็นสิ่งที่แม่ต้องการมากที่สุด เมื่อลูกสาวได้กลับไปสหรัฐอเมริกาและได้ฟังความคิดเห็นต่างๆ จึงเข้าใจว่าการทำพิธีกงเต็กอาจเป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการระลึกถึ

ให้ทำให้คนไข้สะลึมสะลือ คิดจะหาเรือไปเก็บของที่บ้านของตนมา ให้หมด แม่สกุลบอกว่าไม่ต้องห่วง ให้นึกถึงบุญตักบาตร ทอดกฐิน สร้างพระ และถวายที่ดินวัดแทน ย่าเล็กก็เพ้อจะไปเก็บมะเขือตำ นํ้าพริกใส่บาตร เช้าวั

เนื้อเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเสียชีวิตของย่าเล็กหลังจากการต่อสู้กับความเจ็บป่วย ก่อนที่ย่าจะจากไปได้เกิดการเตรียมการทำบุญและการถวายสังฆทาน โดยย่าเล็กได้มีโอกาสบอกลาอย่างสงบและมีครอบครัวอยู่เคียงข้าง ชีว

บุญทอดกฐินใหญ่พ.ศ. 2545 ที่พ่อประเสริฐและแม่สกุล ทําและอุทิศให้ บ่าเล็กได้รับแล้ว รัศมีกายของย่าเล็กจึงสว่างไสว และมีทิพยสมบัติมากขึ้นกว่าเดิม ขณะนี้ ย่าเล็กกำลังชื่นชมทิพย สมบัติอยู่ในสวน มีบริวารห้อ

บุญทอดกฐินใหญ่ในปี พ.ศ. 2545 ทำให้รัศมีของย่าเล็กสว่างไสวและมีทิพยสมบัติมากขึ้น ย่าเล็กอยู่ในสวนพร้อมกับบริวารและเสียงดนตรีสวรรค์ รอยยิ้มของเธอสื่อถึงความสุขและความพอใจในผลบุญที่ได้รับ เธอต้องการให้หล

ทุกศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ต่อมาเพิ่มเป็น 1-2 สัปดาห์ กระทั่งนานขึ้น เป็นพรรษาเศษ ถ้าแม่ไม่ได้ไปด้วย จะรู้สึกว่าพ่อทอดทิ้ง บางทีแม่ ไปๆมาๆระหว่างวัดกับบ้าน เมื่อพระเถระที่พ่อกับแม่เคารพนับถือ มรณ ภาพ พ่อก

ในปี 2545 แม่ของผู้เขียนประสบอุบัติเหตุหกล้ม ส่งผลให้เธอมีอาการโรคความดันโลหิตสูงและเส้นเลือดในสมองตีบ ลูกๆ ของเธอพยายามให้กำลังใจ โดยกล่าวถึงบุญที่ทำร่วมกัน เพื่อเสริมสร้างความมั่นใจและทำให้แม่รู้สึก

ไหน พ่อและลูกหลานได้ทำบุญทอดกฐินปีพ.ศ. 2545 สร้างองค์ พระธรรมกายประจำตัวถวายพระสังฆาธิการทั่วประเทศ และทำ บุญทุกบุญอุทิศให้ แม่ได้รับหรือไม่ พ่อพัฒน์ จาโรทกทำกรรมอะไรมาจึงป่วยด้วยโรคต่างๆ หลายโรค และเ

บทความนี้พูดถึงการทำบุญทอดกฐินในปี พ.ศ. 2545 และสำรวจความเชื่อเกี่ยวกับการที่บุตรสามารถอุทิศบุญให้แก่บิดาและมารดาที่จากไป ผ่านการตั้งคำถามว่า พ่อเขาได้รับบุญนั้นหรือไม่ นอกจากนี้ยังมีเหตุการณ์ประหลาดท

พระคุณแม่ โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทตตชีโว ) แต่เด็กมีอยู่ถึง 200-300 คน พอส่งให้ก็เลยชุลมุนแย่งกัน คนหนึ่งคว้าคอ คนหนึ่งคว้าแขน อีกคนดึงขา พรึบเดียวขาด ได้ไปคนละท่อนสองท่อน แล้วก็ทุบกันตีกัน เอาเ

บทความนี้นำเสนอความคิดเกี่ยวกับพระคุณของแม่และการมองเห็นชีวิตของเด็กที่เติบโตในสภาพแวดล้อมที่แตกต่าง โดยได้กล่าวถึงประสบการณ์การเติบโตในครอบครัวที่ไม่ร่ำรวย แต่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นจากพ่อแม่

มีเงินพอ ชาวนาจะเช่าจิ๋วจากอำเภอใหญ่มาแสดงเป็น งานใหญ่ของหมูบาน ภาวะน้ำท่วม ภัยแล้งหลายปีติดต่อกัน และ ประชากรมีจำนวนมากจนไม่มีที่ดินดีๆ ไว้เพาะปลูก ชาวนาเตี้ยเอี๊ย จึงลงเรือสำเภาที่ซัวเถามุ่งหน้าสู่ส

เรื่องเล่าถึงชาวนาเตี้ยเอี๊ยที่หนีจากความยากจนและภัยธรรมชาติในเมืองจีน มุ่งสู่สยามเพื่อแสวงหาชีวิตที่ดีขึ้น โดยมีสินค้าท้องถิ่นหลากหลายมาขายหลังจากเริ่มใช้ชีวิตในกรุงเทพฯ ชายหนุ่มจิวเฮียง ได้ตัดสินใจเ

จึงยอมให้พ่นยา ก่อนเสียชีวิต 7 วัน เตี้ยเรียกลูกๆ มาฟัง 3 วัน ใครไม่มาฟัง จะตบโต๊ะปังๆ และเพื่อสั่งสอนลูก เพื่อน บ้านและชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงให้ทำความดี นึกถึง ผู้มีพระคุณต่อเรา อย่าเล่นหวย ห้ามเล่น

เนื้อหาเกี่ยวกับเตี้ยที่มีชีวิตและความทรงจำในวันสุดท้าย เตี้ยเรียกลูกๆ มาฟังคำสั่งสอนว่าควรทำความดี ไม่เล่นหวยหรือการพนัน พร้อมกับระลึกถึงแม่ที่เมืองจีน แม้จะรู้สึกหงุดหงิดแต่ก็มีช่วงเวลาที่สงบในที่สุ

บาตรด้วย แต่คุณยายไม่เข้าใจธรรมะ มักจะทำบุญที่ เป็นการกระทำมากกว่า เช่น ฟังเทศน์วันพระ หุงข้าว ใส่บาตร ข้าวหม้อแกงหม้อ เอาสำรับไปวัด ถวายผ้าอาบ น้ำฝน จุดเทียน และเดินไฟในโบสถ์ซึ่งเมื่อ 50 ปีที่แล้ว ถื

เรื่องราวเกี่ยวกับคุณยายอาภรณ์ที่ทำบุญในกรุงเทพฯ ในช่วงปี พ.ศ. 2500 โดยมีบ้านใกล้วัดหลายแห่งและดำเนินการทำเทียนเข้า พรรษา รวมถึงกลุ่มคนที่เข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา คุณยายยังมีประวัติขายยาจีนซึ่งสนับสนุน

เป็นอันขาด เวลานั้นยังไม่มีโรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน วิทยา ลูกๆ จึงไม่กล้าเตือนสติและเอารูปพระให้ท่านขุน ดู กลัวท่านหาว่าแช่งให้ไปเร็วๆ ท่านขุนถึงแก่กรรมด้วย อาการสงบเมื่อวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2525 สิริอา

เนื้อหาเกี่ยวกับการจากไปของคุณยายอาภรณ์ วัย 78 ปีในวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2525 ก่อนเสียชีวิตลูกๆ มีความกังวลว่าท่านจะไม่รู้สึกตัว ขณะนั่งมององค์พระและมีการพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์สุดท้ายของท่าน พร้อมคำ

เช่น โกปี ซึ่งเป็นกาแฟสดฮกเกี้ยน พ.ศ. 2501 เทศบาลต้องการสร้างตลาดสดใหม่ เพราะตลาดสดเก่าเล็กสกปรก และต้องจุดตะเกียงขาย ตอนกลางคืน ลูกชายคนที่ 2 ของอาม่าจึงย้ายไปขายหน้า ร้านค้าร้านหนึ่งซึ่งบังเอิญเป็นญ

เรื่องเล่าถึงกาแฟสดโกปีที่เริ่มจากการขายในตลาดสดใหม่ในปี 2501 ลูกชายของอาม่าขายของหน้าร้านญาติและกล่าวถึงความยากลำบากของหญิงสาวลูกครึ่งไทยจีนที่ต้องทำขนมเพื่อเลี้ยงครอบครัว โดยต้องทำงานตั้งแต่เด็ก และ

ธนันต์ เป็นบุตรชายคนหนึ่งของป่า ขณะเป็นนักเรียนชั้นม.1 ที่โรงเรียนประจำจังหวัดตรัง มีครูวิชาภาษาอังกฤษ สอน นักเรียนนั่งสมาธิและแผ่เมตตาก่อนเรียน 5 นาที เด็กๆ รู้สึกว่าแปลกดีสมาธิทำให้ทุกคนเรียนหนังสือ

ธนันต์เป็นบุตรชายที่มีความสนใจในการปฏิบัติธรรมตั้งแต่เป็นนักเรียนชั้นม.1 เมื่อเขาได้เรียนรู้จากครูวิชาภาษาอังกฤษที่ชักชวนให้นั่งสมาธิและแผ่เมตตา ก่อนเรียน ทำให้ผลการเรียนดีขึ้น และเขาเริ่มรู้สึกสนใจกา

ร้อยและห้องน้ำอันสะอาดสะอ้าน แม้ว่าจะเป็นห้องน้ำ ที่สร้างใช้งานชั่วคราวก็ตาม رو ได้พาไป วันมาฆบูชา พ.ศ. 2541 เป็นวันประดิษฐาน พระบรมพุทธเจ้าบนยอดมหาธรรมกายเจดีย์ วันนั้น เจ้าหน้าที่อาสาสมัครแผนกต้อนรั

ในวันมาฆบูชา ปี 2541 ธนันต์ได้รับประสบการณ์พิเศษจากการทำงานอาสาสมัคร โดยเขาได้เห็นการทำงานร่วมกับพี่ๆ ที่เปี่ยมไปด้วยธรรมะ ขณะเดียวกันเขายังทำหน้าที่ต่างๆ เพื่อช่วยเหลืองานทำบุญ พร้อมเรียนรู้เกี่ยวกับ

คำร่วมบุญทอดกฐินครั้งแรก 820 บาทในพ.ศ. 2543 ต่อมาครั้งละ 500-1,000 บาทและทำบุญไม่เคยขาด แม่ขันคำจะไปชวนเพื่อนแม่ค้าในตลาดทำด้วย คนละ 10-20 บาท แล้วยังปล่อยปลาดุกที่เลี้ยงไว้ขายลง แม่น้ำเมยหมดตามคำขอร้

เรื่องนี้เล่าเกี่ยวกับการร่วมบุญทอดกฐินครั้งแรกในปี 2543 โดยมีการทำบุญอย่างต่อเนื่องและการชวนเพื่อนแม่ค้าเข้าร่วม โดยมีการปล่อยปลาและทำสมาธิตามการสอนของสามเณร แม้จะเผชิญกับความยากลำบากในการใช้ชีวิต แต